Osteopatia – terapia, która budzi ciekawość (i nieporozumienia)
Osteopatia to zawód medyczny z ponad 150-letnią tradycją, który przez niektórych bywa mylony z kręgarstwem, chiropraktyką lub – niesłusznie – czymś „ezoterycznym”. Tymczasem to podejście medyczne oparte na anatomii, fizjologii i pracy z układem nerwowym oraz powięziowym.
W tym filmie poznasz podstawy osteopatii w prosty i konkretny sposób – bez mitów i trudnych słów.
Jak zaczęła się osteopatia?
Twórcą osteopatii był Andrew Taylor Still – lekarz, który w XIX wieku szukał skuteczniejszych i bardziej holistycznych metod leczenia. Jego koncepcja opierała się na przekonaniu, że ciało ma zdolność do samoleczenia, jeśli zapewni mu się odpowiednie warunki.
Dziś osteopatia łączy wiedzę medyczną z manualną diagnostyką i terapią.
Jakie zasady stosują osteopaci?
Główne filary osteopatii
-
Jedność ciała i umysłu – wszystko w ciele jest połączone i wzajemnie się wpływa.
-
Struktura determinuje funkcję – jeśli struktura jest zaburzona (np. napięta, przeciążona), to i funkcja organu lub tkanki może szwankować.
-
Samoregulacja – ciało potrafi się leczyć, o ile nie przeszkadza mu w tym nadmiar napięć czy brak równowagi.
Czy osteopatia to tylko „kręgarz”?
Nie. Osteopatia to coś znacznie szerszego niż popularne „nastawianie kręgów”. Osteopata:
-
pracuje manualnie, ale delikatnie,
-
bada mięśnie, powięzi, nerwy, narządy wewnętrzne,
-
może dotykać brzucha, głowy, szyi, żeber – nie tylko kręgosłupa.
Czym jest terapia czaszkowa?
Praca na kościach czaszki – czy to możliwe?
Tak, ale nie chodzi o „naciąganie czaszki”. Terapia czaszkowo-krzyżowa to subtelna forma osteopatii, która:
-
wpływa na układ nerwowy,
-
poprawia krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego,
-
redukuje napięcie powięziowe.
Może być wykorzystywana np. przy bólach głowy, szumach usznych, napięciowych bólach karku czy trudnościach ze snem.
Czy osteopata może „poruszyć żołądek”?
Tak – i nie chodzi o czary. W osteopatii istnieje coś takiego jak terapia wisceralna. Polega na:
-
ocenianiu ruchomości narządów (np. żołądka, jelit, wątroby),
-
sprawdzaniu napięć powięziowych wokół nich,
-
wpływaniu na układ trzewny przez poprawę ruchomości i ślizgu.
To może przynieść ulgę np. przy wzdęciach, bólach brzucha, zgadze czy napięciach mięśniowych w obrębie tułowia.
Czego szuka osteopata podczas terapii?
Osteopata nie „naprawia objawu”, tylko szuka przyczyny:
-
bada układ kostno-mięśniowy,
-
testuje zakresy ruchu,
-
ocenia napięcia powięzi i tkliwość tkanek,
-
szuka ograniczeń w mechanice ciała, które mogą wpływać na problem.
Często przyczyna bólu pleców może tkwić… w brzuchu, szyi albo nawet dawnej operacji.
Podsumowanie: Osteopatia to uważna praca z całym człowiekiem
To nie magia. To nie alternatywa. To manualna medycyna oparta na fizjologii, która patrzy na pacjenta całościowo. Jeśli czujesz, że „coś Ci nie gra”, a badania nic nie wykazują – osteopatia może pomóc odnaleźć źródło problemu i wspierać proces samoleczenia.